Tynk japoński to jeden ze sposobów wykańczania ścian wewnątrz budynku. Niezwykle dekoracyjny i oryginalny, ma sporą rzeszę swoich zwolenników. Posiada wiele zalet. Jakich? O tym poniżej…
Tynk japoński to połączenie tapety i tynku. Często możemy spotkać się z innym określeniem tynku japońskiego, a mianowicie: tapeta natryskowa lub tapeta płynna.
Tynk japoński – jego składniki
Do głównych składników tynku japońskiego zaliczamy:
- bawełnę,
- jedwab,
- włókna mineralne,
- włókna celulozowe.
Do tynku japońskiego możemy dodać także (wedle upodobań):
- brokat,
- inne błyszczyki.
Tynk japoński sprzedawany jest w postaci proszku, który należy rozdrobnić z wodą.
Jak nakładać tynk japoński?
Tynk japoński nakładamy na suche, czyste i zagruntowane ściany. Co ciekawe, tynk ten sprawdzi się na każdym podłożu – od gipsowego po beton czy płyty drewnopochodne.
Tynk japoński – w jakich pomieszczeniach nie należy go stosować?
Ten rodzaj powierzchni nie nadaje się do pomieszczeń o zwiększonej wilgotności, czyli kuchni czy łazienki. Nie należy również stosować go na zewnątrz budynku.
Jeśli jednak bardzo chcesz zastosować tynk japoński w łazience bądź w kuchni, pamiętać musisz o zabezpieczeniu podłoża warstwą lub dwoma warstwami bezbarwnego lakieru akrylowego.
Tynk japoński – jego zalety:
- oryginalny wystrój wnętrza,
- maskowanie pęknięć i nierówności na ścianach,
- prosty sposób nakładania,
- jest łatwy do usunięcia,
- nie pozostawia plam,
- możliwość wielokrotnego użycia materiału,
- jest łatwy w utrzymaniu czystości (zabrudzenia z powodzeniem można przetrzeć wilgotną ściereczką).

(Od użytych dodatków: brokatów, płytek czy spiralek posrebrzanych zależy ostateczny efekt. fot. Lafarge)
Dodaj komentarz